بررسی روش های مختلف ارزیابی مقاومت به گسترش Fusarium graminearum در سنبله های گندم

برای بررسی روش های مختلف ارزیابی مقاومت به گسترش فوزاریوم سنبله، واکنش 28 ژنوتیپ گندم بهاره (Triticum aestivum L.) به دو جدایه F. graminearum در شرایط گلخانه ای مورد ارزیابی قرار گرفت. روش مایه زنی، نقطه ای و زمان آن اوایل گل دهی بود. داده ها برای مقاومت به گسترش فوزاریوم در داخل سنبله به سه روش نرخ نهایی آلودگی اندازه گیری شده در 28 روز بعد از مایه زنی بر اساس مقیاس 5-0، سطح زیر منحنی پیشرفت بیماری (Area Under Disease Progress Curve= AUDPC) بر اساس ارزیابی نرخ آلودگی 7، 14، 21 و 28 روز بعد از مایه زنی و درصد آلودگی محور سنبله (درصد محورهای سنبله آلوده شده به گل سنبله های مایه زنی شده) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تنوع بین ژنوتیپ ها برای هر سه روش ارزیابی، معنی دار شد. داده های حاصله از سه روش ارزیابی، همبستگی مثبت و معنی داری نشان داد. لذا می توان نتیجه گرفت که هر سه روش ارزیابی لزوماً یک فرآیند اساسی گسترش بیماری را در سنبله اندازه گیری می کند. از مشابهت نتایج حاصله از ارزیابی بر اساس تعداد سنبلچه های آلوده (دو روش اول ارزیابی) و محور سنبله (روش سوم) می توان نتیجه گرفت که محور سنبله به عنوان مهم ترین سد دفاعی گیاه در مقابل گسترش فوزاریوم سنبله می باشد